Ból pleców w odcinku lędźwiowym – przyczyny i leczenie

Różne choroby mogą powodować ból pleców w okolicy lędźwiowej.

Głównymi chorobami powodującymi ból pleców są urazy stawów kręgosłupa lub stawu biodrowego.

Najczęściej ten objaw jest spowodowany chorobami kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego.

Kręgosłup lędźwiowy jest ruchomy, co powoduje częstsze urazy tego konkretnego obszaru.

Przyczyny bólu pleców w odcinku lędźwiowym

Ból pleców jest sygnałem, że w ciele występuje problem z kręgosłupem, stawem biodrowym lub narządami wewnętrznymi w pobliżu dolnej części pleców.

Jeśli plecy bolą w okolicy lędźwiowej, przyczyny mogą być następujące:

• ból może wystąpić w wyniku osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego;
• bolesne odczucia mogą być spowodowane przepukliną międzykręgową;
• zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa;
• przemieszczenie kręgów;
• reumatyzm;
• zapalenie mięśni pleców (zapalenie mięśni);
• zapalenie nerwu kulszowego;
• złamanie kręgosłupa;
• artroza stawu biodrowego i inne choroby kręgosłupa i stawów biodrowych.

Również ból w dolnej części pleców może pojawić się z powodu napięcia mięśniowego lub skurczu mięśni. Skurcz mięśni może wystąpić, jeśli wykonujesz nagłe ruchy z obciążeniem dolnej części pleców:

• robienie ostrych zakrętów;
• nagłe podnoszenie ciężarów;
• podczas uprawiania sportu.

Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego

W przypadku osteochondrozy lędźwiowo-krzyżowej ból pleców w okolicy lędźwiowej można łączyć z objawami takimi jak:

• zwiększone oddawanie moczu;
• niemożność utrzymania moczu;
• przewlekłe i często zaostrzone choroby pęcherza moczowego;
• choroby narządów płciowych;
• problemy z odbytnicą.

Najczęściej ból pleców z osteochondrozą to:

• zbolały;
• pękanie;
• ciągnięcie;
• czasami ból płonie.

Często ból w okolicy lędźwiowej w tym przypadku ustępuje podczas stania lub leżenia i nasila się podczas siedzenia, zwłaszcza na twardej powierzchni, przy kaszlu i wysiłku fizycznym.

Przyczyny bólu pleców z osteochondrozą lędźwiowo-krzyżową

Kręgosłup lędźwiowy charakteryzuje się dużą mobilnością i na co dzień wytrzymuje duże obciążenia.

Jest to główny powód rozwoju osteochondrozy lędźwiowej, objawiającej się dystrofią i deformacją krążków międzykręgowych.

Grupa wysokiego ryzyka rozwoju osteochondrozy lędźwiowo-krzyżowej obejmuje:

• osoby z nadwagą;
• prowadzenie nieaktywnego trybu życia;
• posiadanie niewłaściwej postawy.

Choroba ta może również rozwinąć się przy nadmiernym wysiłku u zawodowych sportowców, a nawet przy niewłaściwym ćwiczeniu w domu.

Częsty stres i brak snu mogą przyczynić się do rozwoju osteochondrozy.

Osoby cierpiące na reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa i inne choroby zapalne stawów często chorują na osteochondrozę kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego.

Leczenie osteochondrozy

Leczenie osteochondrozy kręgosłupa krzyżowo-lędźwiowego ma na celu spowolnienie procesu niszczenia krążków międzykręgowych, przywrócenie funkcji korzeni nerwowych i wyeliminowanie bólu.

Aby to zrobić, zastosuj:

• leki;
• Terapia manualna;
• metody fizjoterapii;
• fizjoterapia;
• metody chirurgiczne.

W leczeniu osteochondrozy osteochondrozy lędźwiowo-krzyżowej stosuje się takie leki jak:

• chondroprotektory (w celu przywrócenia tkanki chrzęstnej);
• Niesteroidowe leki przeciwzapalne;
• immunomodulatory;
• hormony steroidowe;
• kompleksy witaminowe.

Konieczne jest bardzo ostrożne stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych i hormonów steroidowych, ponieważ mają one wiele przeciwwskazań i skutków ubocznych.

Istnieje kilka innych metod leczenia osteochondrozy:

1. Terapia manualna pomaga przywrócić funkcje kręgosłupa lędźwiowego i jego budowę anatomiczną. Masaż na osteochondrozę pomaga wzmocnić mięśnie dolnej części pleców i poprawić procesy metaboliczne w tkankach.
2. Fizjoterapię przeprowadza się po zatrzymaniu ostrego okresu choroby za pomocą leków. Najbardziej przydatne w osteochondrozie będą: elektroforeza, terapia parafinowa, fonoforeza i magnetoterapia. Aby osiągnąć wymierny efekt, zaleca się przeprowadzenie 3 kursów po 10 zabiegów fizjoterapeutycznych z dwutygodniową przerwą między nimi.
3. Jedną z najskuteczniejszych metod leczenia osteochondrozy są ćwiczenia fizjoterapeutyczne. Wychowanie fizyczne powinno odbywać się po odpowiedniej konsultacji z lekarzem i najlepiej pod nadzorem specjalisty. Zestaw ćwiczeń zaprojektowany specjalnie do leczenia osteochondrozy lędźwiowo-krzyżowej pomoże wzmocnić mięśnie pleców, co odciąży część krążków międzykręgowych.
4. Leczenie uzdrowiskowe (kąpiel radonowa, błoto lecznicze itp. ) ma dobry wpływ na osteochondrozę.

Jeśli zignorujesz objawy osteochondrozy i nie zwrócisz się o pomoc lekarską, pociągnie to za sobą rozwój choroby i wkrótce ból pleców stanie się tak silny, że nadal będziesz musiał skonsultować się z lekarzem w celu uzyskania pomocy.

Zapobieganie osteochondrozie

Dla zdrowia kręgosłupa musisz dobrze się odżywiać, monitorować postawę i prowadzić aktywny tryb życia.

Podczas noszenia ciężarów i uprawiania sportu należy uważać, aby nie wyprostować pleców i nie uszkodzić kręgosłupa.

Ból pleców z przepukliną międzykręgową

Przepuklina kręgosłupa lub przepuklina międzykręgowa to choroba, w której krążek międzykręgowy jest zdeformowany, zewnętrzna część krążka jest pęknięta jednocześnie z wystawaniem wewnętrznej części krążka na zewnątrz trzonu kręgu.

Lumbago

Często ból pleców w okolicy lędźwiowej występuje przy lumbago.

Lumbago to nagłe pojawienie się ostrego bólu krzyża w czasie wysiłku fizycznego, podnoszenia ciężarów.

Ból pleców w tym przypadku ma charakter rozdzierania, przeszywania, strzelania. Wiąże się to z ostrym wypadnięciem krążka międzykręgowego i podrażnieniem zakończeń nerwowych znajdujących się w pierścieniu włóknistym.

Wyzwalany jest odruch, w wyniku którego znacznie wzrasta napięcie mięśni lędźwiowych. Pacjent zastyga w monotonnej pozycji, nie może wyprostować pleców i obrócić się.

Ta manifestacja przepukliny krążków kręgosłupa lędźwiowego występuje najczęściej u mężczyzn w wieku 30-40 lat.

Rwa kulszowa

Rwa kulszowa (rwa kulszowa) - podrażnienie nerwu kulszowego spowodowane uszczypnięciem przepuklinowego występu korzeni kręgosłupa.

Rwa kulszowa powoduje ból, pieczenie, mrowienie i drętwienie, które rozprzestrzenia się od dolnej części pleców do tylnej części nogi.

Objawy te występują zwykle po jednej stronie, w zależności od położenia przepukliny krążka międzykręgowego.

Objawy bólu pleców z przepukliną międzykręgową

Tabela - Objawy przepukliny krążków

Główne objawy	Osobliwości
Długotrwały ból w okolicy lędźwiowej.	Może trwać nawet kilka miesięcy. Noszą bolesny, ciągnący, płonący charakter.
Dysfunkcja narządów miednicy.	Nietrzymanie moczu lub zatrzymanie moczu. Naruszenie defekacji. U mężczyzn przepuklina może wpływać na potencję.
Osłabienie mięśni nóg, zmniejszenie ich napięcia, zmniejszenie odruchów.	Ucisk nerwów ruchowych w korzeniach kręgosłupa.
Paraliż (całkowity brak ruchu) lub niedowład (częściowy brak ruchu) w nogach.	Kompresja i uszkodzenie rdzenia kręgowego.
Blada skóra, zwiększona potliwość, białe lub czerwone plamy.	Ucisk nerwów w korzeniach kręgosłupa, które regulują naczynia krwionośne, gruczoły potowe i inne funkcje autonomiczne.

W przypadku przepukliny międzykręgowej w większości przypadków zmiany patologiczne rozwijają się w odcinku lędźwiowym kręgosłupa.

Identyfikacja przepukliny krążków

Statystyki do wykrywania przepuklin międzykręgowych:

• 48% przepukliny dysków występuje między ostatnim kręgiem lędźwiowym (piątym) a kością krzyżową.
• 46% znajduje się między czwartym a piątym kręgiem lędźwiowym.

Przyczyny rozwoju przepukliny międzykręgowej

Przepuklina dysku rozwija się z powodu:

1. Zmiany zwyrodnieniowe kręgów i krążków międzykręgowych. Przepuklina dysku jest często powikłaniem osteochondrozy.
2. Przełożone urazy kręgosłupa: złamania kompresyjne kręgów, podwichnięcie.
3. Zwiększone obciążenia kręgosłupa: przy ciągłej pracy siedzącej lub stojącej w monotonnej postawie, niewłaściwym noszeniu ciężarów, nadmiernym wysiłku fizycznym, przetrenowaniu u sportowców.
4. Siedzący tryb życia.
5. Choroby zakaźne, w których wpływa na kręgosłup.
6. Nadwaga.
7. Wrodzone wady rozwojowe kręgosłupa.
8. Działanie wibracji. Najczęściej wynika to z zagrożeń przemysłowych. Pod wpływem wibracji struktura krążka międzykręgowego zostaje zaburzona, ulega osłabieniu.
9. Zła postawa, skolioza.

Leczenie przepukliny dysku

Według statystyk w większości przypadków przepukliny międzykręgowej wszystkie objawy ustępują 6 tygodni po pierwszym ataku i wystąpieniu remisji.

Organizm jest w stanie samoistnie wyzdrowieć po 24 tygodniach. Dlatego nie zawsze istnieją wskazania do interwencji chirurgicznej.

Leki na przepukliny krążków mają na celu złagodzenie bólu pleców.

Przepuklinę leczy się głównie następującymi lekami:

• niesteroidowe leki przeciwbólowe;
• hormony steroidowe.

Fizjoterapię przepuklin międzykręgowych stosuje się zgodnie z zaleceniami lekarza.

Istnieją inne metody leczenia przepuklin międzykręgowych bez operacji:

1. Terapia manualna. Kręgarz próbuje rękami usunąć przepuklinę krążka międzykręgowego.
2. Kinezyterapia. To rodzaj ćwiczeń fizjoterapeutycznych. Normalizuje napięcie mięśniowe, przywraca krążenie krwi i przyspiesza regenerację tkanek.
3. Hirudoterapia.
4. Krioterapia. Jest to technika obróbki w niskiej temperaturze. Na dotknięty obszar umieszczany jest ciekły azot. Poprawia to krążenie krwi w tkankach.

Operacja przepukliny dysku

Chirurgiczne leczenie przepukliny międzykręgowej jest przepisywane w obecności:

• silny ból pleców w odcinku lędźwiowym, który nie ustępuje przez długi czas, pomimo trwającego leczenia zachowawczego;
• ciężkie zaburzenia neurologiczne: zmniejszona wrażliwość, napięcie i siła mięśni, paraliż i niedowład;
• nietrzymanie moczu, impotencja u mężczyzn (jeśli jest spowodowana uciskiem przepukliny rdzenia kręgowego).

Leczenie bólu pleców z blokadą

Naprawa przepukliny to zabieg, który ma na celu odrętwienie dotkniętego obszaru i złagodzenie skurczu mięśni.

Blok wykonuje się poprzez wstrzyknięcie środków znieczulających.

Efekt terapeutyczny blokady charakteryzuje się:

• szybka ulga w bólu - ulga przychodzi po 1-2 minutach;
• eliminacja skurczu mięśni, który nasila bolesne odczucia;
• łagodzenie stanu zapalnego, zwłaszcza przy podawaniu kortykosteroidów;
• zmniejszenie obrzęku tkanek miękkich, który powoduje zaciskanie włókien nerwowych.

Przeciwwskazania do blokady:

• zakaźna zmiana kręgosłupa;
• gorączka;
• choroba umysłowa;
• niewydolność sercowo-naczyniowa w stadium 2-3;
• słabość;
• zaburzenia krzepnięcia krwi;
• zaburzenia czynności nerek i wątroby;
• skłonność do napadów;
• ciąża.

Diagnostyka choroby na ból pleców

Jeśli plecy bolą w okolicy lędźwiowej, pierwszym krokiem jest skonsultowanie się z lekarzem i poddanie się badaniu.

Lekarz może przepisać badania kręgosłupa za pomocą:

• tomografia komputerowa;
• RTG kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego;
• rezonans magnetyczny;
• elektroneuromografia;
• dopplerografia naczyniowa itp.

Obowiązkowe jest badanie i badanie palpacyjne okolicy lędźwiowej i kręgosłupa. Konieczna jest konsultacja neurologa lub kręgowca.

Tak więc prawie zawsze przyczyną bólu w dolnej części pleców jest przemieszczenie kręgów, skurcz mięśni lub nerwoból międzyżebrowy.